MICHIEL VAN DEN BOER

Volg Chiel op:
 

WIE OF WAT ZIJN JE…
Invloeden: John Petrucci, Paul Gilbert, Marty Friedman, Steve Lukather, Yngwie Malmsteen, Steve Vai, Joe Satriani
Hobbies: Beetje met computer rommelen

FAVORIETE…
Bands/Artiesten: Dream Theater / Toto
Eten: Hot en Spicy (Indiaans, Thais)
Drinken: Cassis en warme chocomel
Tv programma: Friends, 24, Californication, the Simpsons

PODIUM GEAR

Gitaren:
Musicman Luke Thru Gold
Musicman JP6
Musicman Sterling JP50
Rack (grote shows):

Mesa Boogie Mark V
Engl eindtrap
Roctron Intelifex
Digitech Studio Quat
TC-Electronics G-Sharp
DBX 266
Dunlop DCR-2SR Wah
Axess Electronics GRX-4 Loop Switcher
Voodoo lab GCX Guitar Audio Switcher
Pedaal la met Boss OC-2, Boss OD-1, X-otic RC clean booster, Boss Flanger
Pedalboard
Axess Electronics FX-1 Midi Foot Controller
Boss TU Tuner
Dunlop DCR-IFC Wah Controller
Ernieball 25k Stereo Volume Pedal
En 3 mesa boogie 4×12 Stilletto Cab’s

Kleine setup:

Mesa Boogie Mark V combo
Floorboard:

Dunlop CryBaby
Fuel tank Voeding
X-otic RC Clean Booster
Boss Flanger
Boss OD-1
Mark V switcher
Ernieball 25k Stereo Volume Pedal
Overig:

Ultimate Ears LE5Pro
Dunlop Jazz3 black en Dunlop 0.73 mm picks
Dunlop Slide
Dunlop Capo
Ebow plus
Ernie Ball Snaren 0.09 0.10 en 0.11

BIOGRAFIE
Mijn muzikale reis begon al heel vroeg. Er zijn zélfs foto’s van mij als 3-jarige kleuter achter mijn vaders Hammond- orgel. Toen ik een jaar of 7 was ontdekte ik het drummen en met Cesar Zuidewijk als grote voorbeeld ging ik letterlijk ‘aan de slag’. Na een aantal schooloptredens (solo én schoolband met leraren) hield ik het voor gezien en ruimde het drumstel op.

Rond 1991 begon ik mijn trommels weer bij elkaar te zoeken en begon weer ijverig te oefenen. Heel toevallig werd ik gevraagd voor een band genaamd Remax. Remax was een duo maar ze zochten versterking en wilde dit doen met een drummer en gitarist. Na een geslaagde auditie waren beiden het er unaniem over eens dat ik Remax moest gaan versterken als drummer. Al snel was er ook een gitarist gevonden en konden we het podium op. Daar leerde ik dat er voor mij niets mooiers was dan op het podium te zijn en leefde er ook telkens weer naar toe. De zanger en ik (als drummer) groeiden muzikaal in een hoog tempo terwijl de andere twee leden het eigenlijk wel best vonden. Op dát moment besloot ik om gitaar te gaan leren spelen. Ik was ervan overtuigd dat ik het beter kon dan onze toenmalige gitarist, en al snel werd mijn vermoeden bevestigd. De band brak in tweeën en ik bleef als gitarist over met de zanger. Tevens deed ik ook de 2de stem wat nu dus ook mooi uit kwam. We besloten om op te treden met akoestische nummers onder de naam Remax.

Na een groot aantal optredens (zélfs op radio en TV) kwamen we erachter dat er meer in zat dan alleen wat we tot nu deden. Dus gingen we op zoek naar een bassist en een drummer. Toen we, na een groot aantal audities, de nieuwe bandleden hadden gevonden konden we na het eindeloos benutten van de oefenruimte weer het podium op. Maar nu weer volop als progessieve rock/metal band! Het eerste optreden was in de kleine zaal van “013″ en het voelde weer vertrouwd. Een volle zaal waarvan meer dan de helft voor ons kwam! Inmiddels hadden we een schare fans opgebouwd en die hebben (ongelooflijk maar waar) 3 jaar trouw gewacht (bedankt nog daarvoor!!!)!

Al snel bleek dat zowel Sjef (de zanger) als ik niet de kwaliteiten hadden van ‘het organiseren en het boeken van optredens’ met als gevolg dat we dus meer in de repetitieruimte zaten dan (helaas) op het podium. De balans was weg en we groeiden uit elkaar. Sjef ging zíjn weg en ik de mijne. Al snel kwamen we in verschillende coverbandjes terecht die allemaal veel repeteerden en niet of weinig speelden. Maar daar kom je altijd te laat achter. Bij audities hebben bands ”altijd een volle agenda…”.

Toen, na een aantal jaren rondgeklooid te hebben in amateur- en semiprofessionele muziekwereld, kreeg ik telefoon van Frenk de Wert (Tilt) met de vraag of ik wilde invallen omdat hun gitarist (Peer) een hartaanval had gehad. Natuurlijk had ook ik veel over Tilt gehoord en had dus niet lang nodig om dit aanbod met beide handen aan te pakken. Peer zou later, helaas voor hem, niet meer full-time het podium op mogen en dus kwam er een “vacature” vrij bij Tilt. Omdat ik als invaller prima was bevallen viel de eerste keuze automatisch op mij…

The Odyssey Continuous…….